B·Ḍ — Cf. [W·Ḍ]
Ser soplado, animado por un soplo de viento.
(Ghad) bəḍ, aor.; sbəḍ, caus. || vb.
Ser tocada (flauta).
(Ghad) bibəḍ, aor.; zbibəḍ, caus. || vb.
Flauta de caña.
(Ghad) tabibiṭ || n. vb. concr. f. sing.
Flauta de caña, pito, silbo.
(Bq) tašebbabt, pl. tišebbabin || s. f.
Pito, silbato.
(R) tabeḍiṭ (o tabeḍit ?) || n. prim. f. sing. (Naït-Zerrad 1998: 26).
____________
DHEAI, s. v. tebete.