T·M

T·M — Cf. [R·T·M]

Hincar, clavar, hundir.

(Y) tăṃtăṃ || vb. ac.

Hecho de hincar.

(Y) etəṃtəṃ (ə), pl. itəṃtiṃăn || n. vb. m.

Comprimir, apretar.

(Teg) atəm || vb. ac.