H·R·G

H·R·G — Cf. [R·Gh]

Zumbar, roncar, bramar (fuego). 2. Estar extremadamente caliente (día) (WE, Y).

(H) hərəġrəġ; (WE, Y) hərəgrəg || vb. n.

Cf. (ár.) ḥaraqa, tr. ‘quemar’; (eg.) rkɧ, tr. ‘soplar (el fuego)’, ‘quemar’ (Prasse et al. 2003, II: 661).

Zumbido, bramido (fuego). 2. Hecho de estar extremadamente caliente (día) (WE, Y).

(H) ahərəġrəġ, pl. ihərəġriġen; (WE) ahərəgrəg (ə), pl. ihərəgrigăn; (Y) ehrəgrəg (ə), pl. əhrəgrigăn || n. vb. m.