F·R

F·R < F·R·N (lat. fŭrnus, m. ‘horno’ < indo. *gʷher- ‘calen­tar’)

Horno de pan.

(Mc, Sns) afur || s. m.

Horno de carbón, carbonera.

(Izn) afur || s. m.

Horno.

(Taš) afarnu, pl. ifurna, m.; tafarnut, pl. tifurna, f.; afanru, pl. ifunra, m.; tafanrut, pl. tifunra, f.; (Ntf, Kb) afarnu; (Senh) afarran, pl. ifarranen || s. m.

Horno público (de alfarero o panadero).

(Taš) aferran, pl. iferranen || s. m.

Horno de grava en forma de cúpula que sirve para cocer el pan o la carne. 2. Horno de cal.

(Mc, Izn, Fg) afeṛṛan (u), pl. ifeṛṛanən || s. m.

____________

DHEAI, s. v. Afur; paraño.