F·R < F·R·N (lat. fŭrnus, m. ‘horno’ < indo. *gʷher- ‘calentar’)
Horno de pan.
(Mc, Sns) afur || s. m.
Horno de carbón, carbonera.
(Izn) afur || s. m.
Horno.
(Taš) afarnu, pl. ifurna, m.; tafarnut, pl. tifurna, f.; afanru, pl. ifunra, m.; tafanrut, pl. tifunra, f.; (Ntf, Kb) afarnu; (Senh) afarran, pl. ifarranen || s. m.
Horno público (de alfarero o panadero).
(Taš) aferran, pl. iferranen || s. m.
Horno de grava en forma de cúpula que sirve para cocer el pan o la carne. 2. Horno de cal.
(Mc, Izn, Fg) afeṛṛan (u), pl. ifeṛṛanən || s. m.
____________